
Historia i zabytki Trójmiasta
Gdynia-
miasto na prawach powiatu w północnej Polsce, w województwie pomorskim, położone nad Morzem Bałtyckim, na Pobrzeżu Gdańskim i Pojezierzu Wschodniopomorskim. Wchodzi w składTrójmiasta (wraz z Gdańskiem i Sopotem). Jest jednym z miast aglomeracji Trójmiasta.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Historia_Gdyni
Pierwsze zapiski historyczne dotyczące Gdyni, datują się od początku XIII wieku. Po raz pierwszy Gdynia została wymieniona w dokumencie z 1253 r., pod nazwąGdina, jako wioska należąca do parafii w Oksywiu. Była ona wówczas własnością cystersów z Oliwy, a później Jana z Różęcina, który tę rolniczo-rybacką wieś w roku1382 podarował sprowadzonemu przez siebie do Kartuz zakonowi kartuzów. W 1414 r. przy dzisiejszej ulicy Portowej powstała w mieście pierwsza karczma – miejsce spotkań rybaków i centrum towarzysko-handlowe, zaś w 1429 r. Kartuzi ustanowili wspólnego sołtysa dla Gdyni i Grabówka oraz zmienili obowiązek dorocznego dostarczania ryb na opłatę w gotówce, a ponadto podwojono czynsz dla wcześniej już wybudowanej przez mnichów gospody w Gdyni. Wówczas również powiększono też obszar Gdyni przez dodanie sąsiednich łąk, a do Grabówka włączono 6 włók lasu na potrzeby opałowe i budowlane. W 1634 r. hetman Stanisław Koniecpolski, a następnie inż. wojskowy Jan Pleitner zaproponowali królowi Władysławowi IV budowę przy Gdyni portu wojennego. Planu tego jednak nie zrealizowano. Na gdyńskiej redzie odbywały się przeładunki towarów dostarczanych łodziami z brzegu.
Przez prawie 400 lat (do I-go rozbioru Polski w 1772 roku) Gdynia należała do kartuzów. Po I rozbiorze dostała się pod pruskie panowanie po przejęciu przez komisarza pruskiego klasztoru kartuskiego. We władaniu państwa pruskiego znajdowała się około 150 lat, do końca I wojny światowej..

XX wiek
http://pl.wikipedia.org/wiki/Historia_Gdyni
Z racji dogodnego położenia nad morzem w Gdyni zaczęło się na początku XX wieku rozwijać letnisko nadmorskie, odwiedzane coraz licznej przez Polaków z głębi kraju. W 1919 roku wybrano pierwszego polskiego wójta Gdyni – Jana Radtkego. Na mocy ustaleń traktatu wersalskiego Polsce przyznano w 1920 roku 140 km wybrzeża. Po przyłączeniu do Polski rozpoczął się nowy okres w dziejach Gdyni, która stała się miejscem budowy portu morskiego, którego głównym projektantem był inż. Tadeusz Wenda. Port w Gdyni zbudowano z powodu niestabilnej sytuacji w Wolnym Mieście Gdańsku, którego władze nastawione były do Polski wrogo.
Już w kwietniu 1923 roku nastąpiło otwarcie portu tymczasowego, a w sierpniu tego samego roku przypłynął do Gdyni pierwszy pełnomorski statek, SS Kentucky pod banderą francuską. Kolejne realizacje etapów budowy portu doprowadziły do powstania portu towarowego, rybackiego i pasażerskiego oraz stoczni. W 1930 roku uruchomiono pierwszą regularną linię pasażerską Gdynia–Nowy Jork.
Pierwszy powojenny spis ludności w 1921 roku wykazał 1268 mieszkańców, a gdy 10 lutego 1926 roku Gdynia otrzymałaprawa miejskie liczyła już 12 tys. mieszkańców.
W 1934 roku Gdynia stała się największym portem na Bałtyku pod względem wielkości przeładunków, a zarazem najnowocześniejszym portem w Europie. W maju 1936 roku miasto liczyło 83.000 mieszkańców, w grudniu tego samego roku 102.000, zaś w 1939 roku już 127.000. Gwałtowny wzrost liczby mieszkańców spowodowany był napływem rąk do pracy z całego prawie kraju, a szczególnie z Pomorza. Z małej rybackiej wioski powstało w ciągu dziesięciu lat nowoczesne miasto z nowoczesną infrastrukturą, bogatym życiem kulturalnym i naukowym, będącym dumą Polski międzywojennej. Pięć dni przed wybuchem II wojny światowej na placu Grunwaldzkim dał koncert Jan Kiepura, a dochód przeznaczono na Fundusz Obrony Morskiej.
Po obronie Gdyni i Kępy Oksywskiej we wrześniu 1939 roku miasto dostało się pod okupację niemiecką. Okupanci zmienili nazwę miasta na Gotenhafen, prawie całą polską ludność wysiedlili w inne rejony okupowanego kraju. Gotenhafen była dla Kriegsmarine bezpiecznym portem, aż do roku 1944 wolnym od alianckich nalotów. Była to ważna baza niemieckiej floty podwodnej, a pod koniec wojny punkt ewakuacyjny dla wojska i ludności cywilnej uchodzącej na zachód przed zbliżającymi się oddziałami Armii Czerwonej.
II wojna światowa spowodowała znaczne zniszczenia portu i w niewielkiej mierze miasta. W 1945 roku miasto liczyło jedynie 74 tys. mieszkańców. Dynamiczny rozwój portu (baza kontenerowa) oraz pozostałej infrastruktury stawia Gdynię w czołówce najszybciej rozwijających się miast polskich.
W grudniu 1970 roku stoczniowcy i mieszkańcy Gdyni zaprotestowali przeciwko istniejącemu porządkowi politycznemu. W wyniku reakcji sił bezpieczeństwa były ofiary śmiertlene i ranni. Wydarzenia te upamiętniają m.in. Pomnik Ofiar Grudnia 70 stojący w pobliżu Stoczni Gdyńskiej i 23-metrowy krzyż stojący przy Urzędzie Miasta.
Dzisiaj miasto jest nadal jednym z najważniejszych i najnowocześniejszych portów bałtyckich i należy do największych polskich miast.

Marsz. Piłsudski, adm. Świrski i min. Prystor w porcie wojennym w Gdyni w 1930 roku
Marszałek Piłsudski, admirał Świrski i minister Prystor w Gdyni
ZABYTKI
GDAŃSKA

https;//www.google.com


Ulica Długa i Długi Targ tworzące Trakt Królewski należą do najpiękniejszych ulic Gdańska. Biegną prostopadle do Motławy od Złotej Bramy do Zielonej Bramy. Długi Targ w XVI i XVII wieku pełnił rolę giełdy. Mieszkali tu najzamożniejsi patrycjusze gdańscy, burmistrzowie, bogaci kupcy i niemal każda kamienica ma swoją własną ciekawą historię. Najstarsze zachowane domy powstały już w średniowieczu, ale większość zabudowy pochodzi z czasów nowożytnych. Kamienice przy Długiej są typowymi domami gdańskimi o wąskich fasadach zwieńczonych szczytami bądź attykami, bogato zdobionych herbami, figurami alegorycznymi i postaciami antycznych bohaterów. Przy Długim Targu wznoszą się najważniejsze świeckie budowle Głównego Miasta: Ratusz Głównego Miasta i Dwór Artusa.
Ratusz Głównego Miasta
Najokazalsza i najcenniejsza budowla świecka dawnego Gdańska, siedziba władz miasta. Budowany był od 1379 do 1492 roku. Hełm wieży o wysokości 80 m, stworzony przez mistrza Dirka Danielsa z Zelandii, wieńczy metalowy, złocony posąg króla Zygmunta Augusta. Trzy skrzydła obecnego dziedzińca ukończono w 1593-96 r. Pod koniec XVI wieku na jednym z narożników umieszczono zegar słoneczny z łacińską sentencją "Cieniem są dni nasze". Doszczętnie wypalony w 1945 r. odbudowywany był do 1970 r. Jest obecnie siedzibą Muzeum Historycznego Miasta Gdańska . Wnętrza ratusza utrzymane są w stylu manieryzmu niderlandzkiego. Najbardziej okazała - Wielka Sala Rady zwana również Salą Czerwoną uważana jest za jedno z najbogatszych nowożytnych wnętrz ratuszowych. Jej wystrój jest dziełem takich mistrzów jak Hans Vredeman de Vries, Izaak van den Blocke i Simon Herle. Strop sali zdobi 25 obrazów autorstwa Izaaka van den Blocke o wymowie symbolicznej. Najsłynniejsze z nich to "Apoteoza Gdańska".


Dwór Artusa
Przez wiele lat był jednym z najwspanialszych tego typu obiektów w Europie północnej. Dwory Artusa powstawały licznie w całej Europie a szczególnie w miastach hanzeatyckich, jako miejsca spotkań zamożnego patrycjatu, kupców i rzemieślników na wzór legendarnego Okrągłego Stołu rycerzy króla Artura. Gdański Dwór Artusa był ważnym ośrodkiem życia towarzyskiego i handlowego Gdańska i najbardziej demokratycznym miejscem w kraju. Bywali tam kasztelanowie, wojewodowie, następcy tronu.
Po pożarze wzniesionego w XIV w. budynku obecny kształt zyskał w 1477 r. Fasada przebudowana została przez Abrahama van den Blocke. Manierystyczny portal zdobią medaliony z portretami królów. Reprezentacyjne wnętrze Dworu mieści ogromny, wysoki na 12 m renesansowy piec kaflowy, dzieło Georga Stelzenera z połowy XVI w., ozdobiony kaflami malowanymi przez mistrza Josta, na których przedstawiono portrety wybitnych ówczesnych władców europejskich, herby oraz personifikacje cnót i planet. Dwór Artusa wchodzi w skład Muzeum Historycznego Miasta Gdańska.



GDAŃSK
Ulica Długa i Długi Targ
Gdańsk (łac. Dantiscum, Dantis, Gedanum, niem. Danzig, kasz. Gduńsk, Gdańskò, Gdôńskò, Gdôńsk, Gdóńskò,Gdóńsk) – miasto na prawach powiatu w północnej Polsce, położone nad Morzem Bałtyckim, u ujścia Motławy do Wisły, nadZatoką Gdańską, na Pobrzeżu Gdańskim. Centrum kulturalne, naukowe i gospodarcze oraz węzeł komunikacyjny północnej Polski, stolica województwa pomorskiego. Ośrodek gospodarki morskiej z dużym portem handlowym.
Gdańsk z 461 531 mieszkańcamizajmuje szóste miejsce w Polsce pod względem liczby ludności, a także szóste miejsce pod względem powierzchni – 261,96 km². Ośrodek aglomeracji gdańskiej. Wraz z Gdynią i Sopotem tworzy Trójmiasto – czwarty pod względem wielkości obszar metropolitalny w Polsce.
Jest to miasto o ponad tysiącletniej historii, którego tożsamość na przestrzeni wieków kształtowała się pod wpływem różnych kultur. Gdańsk był ongiś również miastem królewskim i hanzeatyckim, posiadał prawo do czynnego uczestnictwie w akciewyboru króla, w XVI w był najbogatszym w Rzeczypospolitej. Miasto było też ważnym ośrodkiem kulturalnym. Gdańsk uznawany jest za symboliczne miejsce wybuchu II wojny światowej oraz początku upadku komunizmu w Europie Środkowej. Na terenie miasta znajdują się liczne zabytki architektury, działa w nim wiele instytucji i placówek kulturalnych.

Historia najnowsza (XX–XXI wiek)
Od 1920, na mocy traktatu wersalskiego Gdańsk ponownie stał się wolnym miastem. Polska odpowiadała za politykę zagraniczną i obronną miasta, koleje, pocztę, miała także składnicę wojskową na Westerplatte, prawo swobodnego używania portu gdańskiego, a samo miasto było w unii celnej z Polską. Według szacunków w 1923 ludność polska mogła stanowić 15% mieszkańców miasta a w 1939 – ok. 10%. W 1925 na terenie Wolnego Miasta została utworzona archidiecezja gdańska. W 1933, po dojściu nazistów do władzy i utworzeniu III Rzeszy, rozpoczęły się prowokacje antypolskie oraz prześladowania polskich działaczy i organizacji.
1 września 1939 salwa z okrętu Schleswig-Holstein na Westerplatte była drugim tuż po bombardowaniu Wielunia atakiem na Polskę rozpoczynającym II wojnę światową. Na początku II wojny światowej Gdańsk stanowił silny ośrodek polskiej konspiracji, ale wielu konspiratorów zginęło na skutek denuncjacji gdańskich Niemców[.
Pod koniec marca 1945 wojska radzieckie i polskie wchodzące w skład II Frontu Białoruskiego przystąpiły do szturmu na miasto. 30 marca 1945 miasto zostało zdobyte i w znacznej części zniszczone. Zniszczeniu uległo m.in. 90% zabytkowegośródmieścia, przy czym szacuje się, że ok. połowy zniszczeń powstało w rezultacie nalotów lotniczych w trakcie wojny bądź ostrzału artyleryjskiego podczas walk, zaś drugą połowę stanowiło burzenie miasta przez wojska sowieckie].
W rezultacie konferencji poczdamskiej Gdańsk wrócił do Polski.
W celu stworzenia administracji polskiej została utworzona specjalna komisja rządowa. Ścierały się w niej dwa stanowiska. W dyskusji nad projektem dekretu o utworzeniu województwa gdańskiego 30 marca 1945 roku Władysław Gomułka był zwolennikiem ostrożnych kroków. Stanowisko zdecydowane prezentował Jakub Berman stwierdzając m.in. "Dotychczas cała koncepcja miasta Gdańska oparta była na chęci bronienia interesów mniejszości niemieckiej. My chcemy podkreślić ,że Gdańsk był i będzie miastem polskim. Nie jest przypadkowe, że właśnie teraz, kiedy zwróciliśmy się o radę w tej materii, to ze strony Rządu Sowieckiego nie było żadnych zastrzeżeń, ażebyśmy dokonali jak najszybciej uroczystej inkorporacji Gdańska do Polski.".
9 lipca 1945 po raz pierwszy zebrała się Miejska Rada Narodowa[28]. Od 1946 Gdańsk był siedzibą województwa gdańskiego.
Spośród pozostałych w mieście mieszkańców Wolnego Miasta, ludność niemiecka (ok. 120-130 tys. osób w połowie 1945) w zdecydowanej większości została przesiedlona do Niemiec, zaś ludność polska, zmuszona po zajęciu Wolnego Miasta przez III Rzeszę do podpisania Volkslisty, zobowiązana była poddać się procedurze weryfikacji organizowanej przez nowe władze. Od połowy 1945 Gdańsk był celem licznych transportów przymusowych wysiedleńców z Kresów Wschodnich.
Podczas wydarzeń Grudnia 1970, rozpoczął się strajk w Stoczni Gdańskiej. Doszło do walk ulicznych i starć z organami bezpieczeństwa, a w efekcie do podpalenia gmachu KW Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w czasie trwającego wiecu protestacyjnego.
31 sierpnia 1980 podpisano porozumienia sierpniowe kończące falę protestów robotniczych i strajków. Porozumienie gwarantowało między innymi powstanie pierwszych niezależnych związków zawodowych. Wydarzenia te przyjmuje się jako początek procesu obalenia systemu komunistycznego we Europie Wschodniej. W 1987 do Gdańska z wizytą przybył Jan Paweł II.
W 1992 diecezja gdańska została podniesiona do rangi archidiecezji. 24 listopada 1994 podczas koncertu w hali Stoczni Gdańskiej wybuchł pożar, w którym śmierć poniosło 7 osób, a 300 zostało rannych. 17 kwietnia 1995 doszło do eksplozji gazu i zawalenia się wieżowca mieszkalnego, w wyniku czego zginęły 22 osoby. W 1997 uroczyście obchodzono 1000-lecie Gdańska.
2 września 2002 w Dworze Artusa odbyło się uroczyste wręczenie władzom Gdańska honorowej flagi Rady Europy. Z rąk Benno Zierera, członka Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy flagę odebrali prezydent Gdańska Paweł Adamowicz oraz przewodniczący Rady Miasta Gdańska Bogdan Oleszek. Wieczorem honorową flagę Rady Europy wciągnięto na maszt na Nowym Ratuszu. Wyróżnienie stanowić miało wyraz uznania dla aktywności miasta w rozwijaniu kontaktów z zagranicznymi miastami partnerskimi oraz jest swoistą nagrodą za dokonania Gdańska w dziedzinie promocji idei jedności europejskiej.
W 2008 założono Gdański Teatr Szekspirowski, budowę gmachu teatru ukończono w 2014.
Jestem paragrafem. Kliknij tutaj, aby dodać własny tekst i dokonać edycji. Jestem świetnym miejscem, abyś mógł opowiedzieć swoją historię i dał się poznać innym użytkownikom.

Polscy pocztowcy po kapitulacji Gdańsk 1.09.1939
W 1992 diecezja gdańska została podniesiona do rangi archidiecezji. 24 listopada 1994 podczas koncertu w hali Stoczni Gdańskiej wybuchł pożar, w którym śmierć poniosło 7 osób, a 300 zostało rannych. 17 kwietnia 1995 doszło do eksplozji gazu i zawalenia się wieżowca mieszkalnego, w wyniku czego zginęły 22 osoby. W 1997 uroczyście obchodzono 1000-lecie Gdańska.
2 września 2002 w Dworze Artusa odbyło się uroczyste wręczenie władzom Gdańska honorowej flagi Rady Europy. Z rąk Benno Zierera, członka Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy flagę odebrali prezydent Gdańska Paweł Adamowicz oraz przewodniczący Rady Miasta Gdańska Bogdan Oleszek. Wieczorem honorową flagę Rady Europy wciągnięto na maszt na Nowym Ratuszu. Wyróżnienie stanowić miało wyraz uznania dla aktywności miasta w rozwijaniu kontaktów z zagranicznymi miastami partnerskimi oraz jest swoistą nagrodą za dokonania Gdańska w dziedzinie promocji idei jedności europejskiej.
W 2008 założono Gdański Teatr Szekspirowski, budowę gmachu teatru ukończono w 2014.
Jestem paragrafem. Kliknij tutaj, aby dodać własny tekst i dokonać edycji. Jestem świetnym miejscem, abyś mógł opowiedzieć swoją historię i dał się poznać innym użytkownikom.
Sopot

Sopot (kaszb. Sopòt lub też Sopòtë, Copòtë, Copòt, niem. Zoppot)– miasto na prawach powiatu w północnej Polsce nadZatoką Gdańską (Morze Bałtyckie), położone na Pobrzeżu Gdańskim, pomiędzy Gdańskiem i Gdynią, z którymi tworzyTrójmiasto. Jest jednym z miast aglomeracji gdańskiej. Sopot jest najmniejszym pod względem ludności miastem na prawach powiatu w Polsce.
Sopot jest kurortem nadmorskim, miastem uzdrowiskowym, po II wojnie światowej znanym z organizowanych tam od 1961 wOperze Leśnej konkursów piosenki Sopot Festival.
Miasto posiada najdłuższe w Europie molo o drewnianej konstrukcji.
Po reformie administracyjnej w 1999 Sopot w drodze wyjątku otrzymał uprawnienia miasta na prawach powiatu (przysługujące nominalnie miastom o liczbie ludności powyżej 100 tys.). Może także poszczycić się jednym z najniższych w Polsce wskaźników bezrobocia wynoszącym 4,9% (ok. 900 osób).

Złota Brama
Zbudowana w latach 1612-1614 według projektu Abrahama van den Blocke w stylu renesansowym. Kamienne rzeźby attyki z 1648 r. wykonał Piotr Ringering. Są one alegorycznym przedstawieniem cnót obywatelskich: Roztropności, Sprawiedliwości, Pobożności i Zgody. Do Złotej Bramy przylega Dwór Bractwa św. Jerzego, zbudowany przez J.Glotau'a w latach 1487-1494 w stylu późnogotyckim.


Brama Zielona
Zanim wzniesiono tę reprezentacyjną budowlę, stała tu najstarsza gdańska brama Kogi, pochodząca z XIV w. W latach 1564-1568 rozebrano ją i zbudowano zachowany do dziś manierystyczny budynek. Brama zbudowana została w latach 1568-1571 przez Regniera z Amsterdamu i Hansa Kramera z Drezna, z przeznaczeniem na siedzibę monarchów wizytujących miasto.


Żuraw
To największy dźwig portowy średniowiecznej Europy, jedna z najbardziej charakterystycznych budowli Gdańska. Położony nad Motławą, służył do przeładunku towarów i stawiania masztów na statkach. Pełnił zarazem funkcję bramy miejskiej. Obecną formę uzyskał w latach 1442-1444. W jego wnętrzu znajduje się zrekonstruowany i czynny mechanizm napędowy - ogromne drewniane koło, poruszane ongiś siłą ludzkich nóg. Żuraw jest jedną z filii Narodowego Muzeum Morskiego.


Zabytki Gdyni
Kolibki-Dwór
Kolibki (kaszb. Kòlibczi, niem. Koliebken) – osiedle w Gdyni, w dzielnicy Orłowo położone nad potokiem Kolibkowskim. Obszar osiedla obejmuje południową część dzielnicy Orłowo i znajduje się bezpośrednio nad Morzem Bałtyckim granicząc od południa z Sopotem (granica na rzece Swelina). We wrześniu 1939 na pozycjach pod Kolibkami prowadził ciężkie walki obronne 2 Morski Pułk Strzelców.
Przy alei Zwycięstwa (stanowiącej ciąg Głównej arterii komunikacyjnej Trójmiasta i dzielącej wespół z linią kolejową SKMosiedle na część zachodnią i wschodnią) znajduje się na wysokości stacji benzynowej "Pomnik Obrońców Gdyni 1939" – umiejscowiony na tarasie widokowym z którego rozpościera się widok na Zatokę Gdańską. Po stronie zachodniej (na zalesionych wzgórzach morenowych) znajdują się tor motocrossowy i pozostałości po niemieckich stanowiskach baterii przeciwlotniczej składającej się z umocnionych stanowisk pod 8 armat, budynku koszarowego i stanowiska wieżydalmierza.

Kamienica Pręczkowskich
Kamienica Pręczkowskich – zabytkowa kamienica, mieszcząca się przy Skwerze Kościuszki 10-12 w Śródmieściu Gdyni.
Została zbudowana w latach 1930-1937 dla rodziny Stanisława Pręczkowskiego, inż. z Wejherowa na działce zakupionej w 1928 od Elżbiety Skwiercz. Kamienica powstała w trzech etapach; w latach 1930-1931 część narożnikowa, 1934-1935 od strony Skweru Kościuszki, 1936-1937 skrzydło od ul. Żeromskiego. Po II wojnie światowej, w latach 1945-1946 w budynku mieścił się Dom Marynarza Marynarki Wojennej wraz z Teatrem Dramatycznym MW i Zespołem Pieśni i Tańca MW "Flotylla", w latach 1946-1947 pod nazwą Domu MW. W 1952 kamienicę przejął Skarb Państwa, w którego imieniu kamienicą administrowała wojskowa administracja mieszkań. Od 1996 kamienica jest umieszczona w rejestrze zabytków.
Przed wojną funkcjonowało w nim m.in. kino "Polonia", któremu po wojnie zmieniono nazwę na "Goplana".
Jestem paragrafem. Kliknij tutaj, aby dodać własny tekst i dokonać edycji. Jestem świetnym miejscem, abyś mógł opowiedzieć swoją historię i dał się poznać innym użytkownikom.

Kolegiata Najświętszej Maryi

Kolegiata Najświętszej Marii Panny Królowej Polski (Kolegiata Gdyńska) – rzymskokatolicki, neobarokowy kościół filialny, należący do parafii NMP Królowej Polski, znajdujący się w gdyńskiej dzielnicy Śródmieście w sąsiedztwie ulicyŚwiętojańskiej.
Historia kolegiaty
Inspiratorem powstania kaplicy był pierwszy wójt Gdyni Jan Radtke, który jako wiceprezes przewodził Komitetowi Budowy Katolickiej Kaplicy w Gdyni. Grunt pod budowę został podarowany przez właścicielkę dużego gospodarstwa, Elżbietę Skwiercz[2]. 29 września 1922 – w uroczystość św. Michała Archanioła, a zarazem dzień odpustu oksywskiej parafii – pod przewodnictwem proboszcza oksywskiego ks. Franciszka Łowickiego, będącego prezesem komitetu, odbyła się uroczystość poświęcenia kamienia węgielnego. Za prace budowlane była odpowiedzialna firma Mariana Baranowskiego i Romana Wojtkiewicza, którzy byli również architektami świątyni. Roboty murarskie trwały prawie dwa lata i zostały zakończone na wiosnę 1924.
Zabytki Sopotu
Krzywy Domek
Krzywy Dom znajdziemy przy ulicy Bohaterów Monte Cassino. Zmęczeni spacerami turyści mogą w środku odpocząć korzystając z restauracji czy pubów, ale również zrobić zakupy. Wewnątrz znajduje się również Muzeum Współczesnego Pomorskiego Rękodzieła Marynistycznego.


https://www.google.pl/search?q=krzywy+dom+sopot&espv=2&biw=1280&bih=866&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ei=9KC3VPPvFsesPeqpgJAK&ved=0CAYQ_AUoAQ#imgdii=_&imgrc=Gsc7mY2d_PpROM%253A%3Bc4lcrxrRpXeRgM%3Bhttp%253A%252F%252Fs3.flog.pl%252Fmedia%252Ffoto%252F905003_sopot--krzywy-domek.jpg%3Bhttp%253A%252F%252Frobs.flog.pl%252Fwpis%252F905003%252Fsopot--krzywy-domek%3B933%3B622Jestem paragrafem. Kliknij tutaj, aby dodać własny tekst i dokonać edycji. Jestem świetnym miejscem, abyś mógł opowiedzieć swoją historię i dał się poznać innym użytkownikom.
Muzeum Sopotu
Muzeum Sopotu – muzeum historyczne w Sopocie, samorządowa instytucja kultury miasta, założone w 2001. Placówka dokumentuje historię miasta i regionu w ekspozycji stałej i wystawach czasowych.
Założone z okazji 100-lecia miasta muzeum mieści się w zabytkowej willi Claaszena z 1903, ul. Poniatowskiego 8, róg al. Wojska Polskiego, (nazywanej też przez mieszkańców al. Prominentów), wybudowanej przez gdańskiego kupca Ernsta Claaszena. Pierwszy właściciel był z zamiłowania kolekcjonerem antyków i dzieł sztuki, rodzinną pasją Claaszenów była gdańska sztuka i kultura. Muzeum gromadzi zbiory malarstwa, grafiki, rzeźby, ceramiki, rzemiosła artystycznego oraz archiwalia związane z miastem i regionem: fotografie, dokumenty, mapy, pocztówki i publikacje. Muzeum zorganizowało kilkadziesiąt wystaw czasowych, odbywają się tu odczyty, wykłady, projekcje filmów, koncerty (również plenerowe w ogrodzie), wieczory literackie i spotkania autorskie. Muzeum redaguje i wydaje Kronikę Muzeum Sopotu, opisującą dzieje miasta i Sopocian

Zakład Balneologiczny
Zakład Balneologiczny w Sopocie – znajduje się na terenie Wojewódzkiego Zespołu Reumatologicznego im. dr Jadwigi Titz-Kosko w Sopocie (ul. Grunwaldzka 1/3), przed wejściem na molo. Obiekt został wpisany do rejestru zabytków w 1982.
Zakład Balneologiczny powstał w 1903 (jak głosi tablica przed wejściem do budynku), a koszt jego budowy wyniósł 460 tys. marek. Obiekt zaprojektował Paul Puchmüller i Heinrich Dunkel. Zbudowany on został na terenie zajmowanym wcześniej przez zakład kąpielowy Jerzego Haffnera. Na jego ścianie znajduje się tablica upamiętniająca założyciela kąpieliska.
Budynek ozdobiony jest rzeźbami i witrażami. Nad głównym portalem ulokowane zostały: rzeźba syreny i trytona oraz herb miasta (jeden z najstarszych w Sopocie). Okna sali zabiegowej posiadają secesyjne witraże Ferdynanda Müllera zQuedlinburga.
